Waarmee begin je als je jouw organisatie meer divers en inclusief wil maken?
Heel veel vragen waarop je misschien niet direct een antwoord vindt.
Onze deur staat open, toch komen ze niet
Avansa werkte een uitgekiend coachingtraject uit rond diversiteit en inclusie.
🔴 Géén lijstje met af te vinken stappen
✅ Wél een traject dat je eigen blinde vlekken zichtbaar maakt
✅ Je veel tijd bespaart
✅ Je doet groeien als team
✅ en jouw organisatie veel stappen vooruit doet zetten.
Omdat een actieplan zonder inzicht niet werkt.
✅ Leer je blinde vlekken kennen
Privileges, ongemak en weerstand, plaats maken en bondgenootschap is waarop Multiperspectief focust. Omdat bewustwording van je eigen blinde vlekken de allereerste stap is naar een meer diverse organisatie.
Kennis en inzicht over machtsongelijkheid zijn essentieel om ook duurzaam dingen te veranderen in jouw organisatie.
✅ Begeleiding door inhoudelijke experts
✅ Interactief traject op maat van jouw organisatie
Bewustwording, kennis en inzicht zijn een essentiële eerste stap richting daadwerkelijke diversiteit en inclusie. Een verandering die jouw team of organisatie veel voordelen oplevert.
Heel boeiend, maar wel confronterend
Avansa laat zich graag inspireren door good practices rond diversiteit. CHanGE, een project van UCOS, het Universitair Centrum voor Ontwikkelingssamenwerking, is zo'n voorbeeld. Hoe bracht UCOS een divers team bijeen voor het CHanGE-project?
Bitshilualua Kabeya, educatief medewerker bij Avansa, sprak erover met Latifah Abdou, oprichter van WeDecolonizeVUB, en Loes Verhaeghe, coördinator van YOUCA vzw.
Alle drie maakten ze in 2019 deel uit van CHanGE, het project van UCOS rond gendergelijkheid en seksuele en reproductieve gezondheid en rechten (SRGR). CHanGE focust op verhalen van activisten en organisaties die strijden voor SRGR in vluchtelingencontexten. De CHanGEmakers vertrokken in teams naar Libanon, Marokko en Oeganda.
Loes Verhaeghe was in 2019 projectcoördinator van het CHAnGE-project. Latifah Abdou en Bitshilualua Kabeya ervaarden als deelnemers het traject als een good practice rond diversiteit.
Wat zorgde er volgens hen voor dat Loes erin slaagde om niet alleen een sterke, diverse groep samen te stellen, maar ook dat na afloop van het project de deelnemers erg betrokken bleven? Wat waren volgens hen de cruciale elementen?